Hemen her sistem gibi eğitim sistemi de amacını gerçekleştirme derecesini saptamak, olası sorunları belirleyerek çözmek ve süreci geliştirmek temel amacıyla, denetime gereksinim duyar. Ancak eğitimde denetim, diğer birçok sistemin denetiminden, özellikle insan ilişkileri yoğunluklu bir sistem olması nedeniyle, farklılıklar ve güçlükler yaşamaktadır. Bu eserde eğitim denetiminin kendine özgü yönlerinden kaynaklı olarak karşılaştığı sorunları belirlemek ve bunların çözümüne katkıda bulunmak amacıyla bir model önerisi geliştirmek amaçlanmıştır. Bu amaçla, Türk eğitim sisteminde denetimin nasıl geliştiği, özellikle eğitimsel göstergelerdeki uluslararası başarıları nedeniyle öne çıkan ülkelerde eğitim denetimin nasıl gerçekleştiği, veriye dayalı olarak mevcut ve ideal denetim görünümü ve bunlardan hareketle yeni bir denetim modeli önerisi bir arada sunulmaya çalışılmıştır. Eserin özelde eğitim denetimi ile doğrudan ilgili kişi ve kurumların, genelde eğitim sürecinin özellikle öğretim boyutundaki tüm bileşenlerinin, denetim olgusuna ilişkin kavramsal ve kuramsal bilgilerini geliştirerek, farklı ülkelerdeki iyi uygulamaları ve sonuçlarına ilişkin farkındalıklarını artırarak, eğitimde denetim sürecine ve temel aktörlerine ilişkin yeni, özgün ve işlevsel bakış açıları getirmesi, böylece eğitimde denetimin asıl amacı olması gereken süreci geliştirmeye odaklanılması gerektiğine özellikle karar vericilerin inandırılmasına ve etkili biçimde uygulamaların gerçekleştirilmesine katkıda bulunması umulmaktadır